Zarówno ta strona internetowa jak i profil „KARWODRZA – Stowarzyszenie Miłośników Karwodrzy” na Facebook należą do
STOWARZYSZENIA MIŁOŚNIKÓW KARWODRZY
i są prowadzone przez ww. Stowarzyszenie.
Kontakt do administratora:
Łukasz Włodarz
email: lukaszwlodarz@interia.pl
tel. 696-475-090
Zapraszamy na nasz profil na Facebook –
HISTORIA KARWODRZY:
Jan Długosz w statystycznym opisie beneficjów w Małopolsce wymienia Karwodrzę jako wioskę szlachecką, należącą do parafii piotrkowickiej. Leżąca po północnej stronie Tuchowa na jednym z wzniesień Pogórza Ciężkowickiego wieś Karwodrza powstała zapewne na przełomie XIV i XV wieku. Ale po raz pierwszy odnotowana została w 1435 roku jako własność Marcina „de Carvodrza”. Pięć lat później jako jej dziedzic wystąpił Jan Baranowski herbu Grzymała. W roku 1470 ów Jan przekazał ją, wraz z kilkoma sąsiednimi wsiami, za 1600 grzywien i wieś Drzykową w powiecie sądeckim, Mikołajowi Nanajce z Wielogłów herbu Starykoń. Od tego czasu przez blisko sto lat Karwodrza wraz z istniejącym tu folwarkiem należała do rodziny Wielogłowskich. Później dość często przechodziła z rąk do rąk aż w końcu XVIII wieku przeszła w posiadanie rodziny Niemyskich, którzy jako pierwsi jej dziedzice osiedli w wybudowanym tu dworze. W 1830 roku wzmiankowany jest Florian Niemyski, który zginął podczas „rzezi galicyjskiej” 1846 roku z rąk gromady chłopów z Zabłędzy. Kilka dni później zabity został też jego syn Julian, szukający schronienia w Jastrzębiej. W 1854 roku majątek w Karwodrzy wraz z drewnianym dworem Niemyskich kupili pochodzący z Węgier Karol i Petronella Berké. Po nich majątek odziedziczył w 1891 roku syn Karol Jan. On to, ukończywszy wiedeńską wyższą szkołę rolniczą, jeszcze za życia rodziców zaczął wprowadzać w Karwodrzy nowoczesne sposoby gospodarowania. Jako pierwszy w tej części ziemi tarnowskiej założył stadninę koni, winnicę, sad morelowy, hodowlę jedwabników, a ponadto zbudował młyn, tartak, wodociąg oraz cegielnię, w oparciu o którą wzniósł w swoim majątku nowe budynki gospodarcze, dwór (1885) oraz przydworską kaplicę. Udzielał się także społecznie, pełniąc funkcję zastępcy prezesa Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Tuchowie. W 1892 roku majątek w Karwodrzy przejął jego syn, Eustachy Zbigniew Berké, w rękach którego majątek pozostawał do zakończenia drugiej wojny światowej. W roku 1946 dwór wraz z całym majątkiem został przejęty przez Skarb Państwa. Grunty rolne rozparcelowano, a we dworze mieściły się biura miejscowego kółka rolniczego, przez jakiś czas także szkoła. W latach 70. XX wieku dwór wraz z parkiem z zabudowaniami gospodarczymi został przejęty przez wydział zdrowia UW w Tarnowie i zaadaptowany na funkcjonujący do dnia dzisiejszego Państwowy Dom Pomocy Społecznej.
